hərf

I

сущ. буква:

1. письменный знак в азбуке данного языка, обычно соответствующий определенному звуку. Böyük hərf прописная (большая) буква, baş hərf заглавная буква, kiçik hərf строчная (маленькая) буква, latın hərfləri латынские буквы, rus hərfləri русские буквы

2. перен. внешняя формальная сторона чего-л. в противоположность смыслу, содержанию. Tərcümədə mətnin hərfini deyil, ruhunu verməyə çalışmaq lazımdır при переводе нужно постараться передать не букву, а дух текста

II

прил. буквенный. Hərf üsulu пед. буквенный метод; hərf blankı связь. буквенный бланк

◊ hərfləri belə bilməmək ни бе, ни ме не знать; hərf və mənası nəyin буква и дух чего; hərfləri muncuq kimi düzmək писать бисером